Blog cattery van de Moeshoek

De tweeling van een collega had voor school een actie om vogel overlevingspakketjes te verkopen, met als doel geld voor een nieuwe geluidsinstallatie te verzamelen. Natuurlijk kon ik de kereltjes niet teleurstellen, dus bestelde ik er voor elk één. Het is een netje in vier trappen: eentje met hele pinda's, eentje met gepelde pinda's eentje met zonnebloempitten en een vetbol onderaan. De koolmezen en roodborsten stortten zich op het eerste pakket dat ik heb opgehangen. De gepelde pinda's waren al de eerste dag op. Maar niet alleen de mezen lusten dit graag. Vandaag kwam er een bonte specht op bezoek. Hij wist nog wel wat pinda's uit de dop te hakken, onder jaloerse blikken van de koolmezen. Toen moest er maar eens van het kippenvoer worden geproefd. De tafel is wat dat betreft altijd gedekt hier, het water staat er dooi naast dankzij een verwarmingselement. Hé er zit een gaatje boven in de ton met het kippenvoer (hij begon er met zijn snavel op te trommelen). Dan nog eve

Tja en dan zo op de laatste dag van 2008 komt er die traditionele terugblik op afgelopen jaar.We hebben geleerd wat het is om op olie te stoken en met een lege tank te zitten: bij dalende olieprijzen en dalende temperaturen zit je dan gerust een paar weken in de kou. Verder heeft het gras deze zomer van ons gewonnen zijn we nu officieel opgegaan in het natuurgebied om ons heen... en zijn we een ontzettend leuk trio Hollands Kuifhoenders rijker geworden ... Dan Horst, met zorg opgevoed om niet tot een agressieve haan uit te groeien. Het is gelukt! Horst blijkt een hen... Op internetgebied is ons aantal websites weer uitgebreid. Onze kattenvoedersweblog, die een beetje bewerkelijker bleek dan ik bij het starten ervan dacht en die ik beter bij zou moeten houden: En dan nog de twee eerste complete sites voor derden:  de website van cattery fan de Grutte Ferlieding. Dit is de cattery waar onze Mijntje is geboren. Verder  'Communiceren met dieren', een website voor Marjon van Saaze D

Vandaag zijn we weer druk geweest om het huis in kerstsfeer te brengen. Zoals gebruikelijk ging er weer een hele discussie aan vooraf. Want wat ik een megagrote boom vind, vindt Rob een klein miezerig ding. Vandaag moest het er dan toch van komen: als we nu niet zouden slagen, dan zouden we het dit jaar zonder boom doen. Gelukkig was het Rob die toegaf, en gingen we met een standaard maatje Nordman in een netje verpakt weer terug naar huis.  Het bleek dat we alle lampjes vorig jaar hadden weggegooid, dus moesten we er nog wel even opnieuw uit, maar met hulp van de katten staat alles nu. Bij Sauterne branden de lichtjes ook al zoals je ziet.

Het is kwart voor zes in de ochtend en de wekker gaat: tijd om op te staan en naar de baas te gaan. Je hijst je in je ochtendjas, pakt de hondenriemen en waagt je met samen met de honden buiten de deur. AH bah, het hoost! Druipnat komen de honden en jij weer binnen. Snel onder de douche, honden voeren, brood en de kaasjes die nog van dit weekend over waren pakken en je in je regenpak hijsen. Shit, het regent wel heel erg. Nou, pumps en kousen in de fietstassen stoppen, slippers aan de blote voeten en fietsen dan maar. Die regenschoenen van de ANWB waren ook niet wat ze leken te zijn immers. Elegant als altijd kom je zo op het werk aan, dus probeer je jezelf onopvallend in de fietsenstalling van alles te ontdoen, de autobezittende collega's die net even iets eerder dan normaal arriveerden groetend terwijl je op blote voeten je slippers in je fietstas stopt of met het meegebrachte handdoekje je voeten aan het drogen bent. STOP Dit kan anders. OK voor het regenpak heb ik nog geen oplo

Ik moet afleren om grapjes via Photoshop effecten te perfect te willen doen. Want als de foto echt lijkt, dan is er ineens niets grappigs meer aan. De Moeshoekmuis met het opzichtige bord dat naar cattery van de Moeshoek wijst is allemaal bedrog natuurlijk, we zouden ons nooit zo opzichtig langs de weg profileren!  In werkelijkheid ziet de hoek waarop we wonen er zo uit: Maar nu wat anders: de Sint is hier werkelijk heus waar langsgeweest vandaag. Zijn knecht was er zelfs bij. Kijk maar:

Ik dacht dat ik de enige was met deze tic. Als ik bubbeltjesplastic zie, moet ik me uit alle macht bedwingen om die bubbeltjes niet in het wilde weg kapot te gaan drukken. Dat gevoel van die lucht die eerst weerstand geeft en uiteindelijk niet meer weg kan, dan de bevrijdende PATS van het moment dat het bubbeltje uiteenspat en vervolgens de drift om het volgende bubbeltje te lijf te gaan... Daar tegenover staat dat je dit plastic weer voor allerlei andere doeleinden kan gebruiken en kapot knijpen dus zonde is, en dat levert weer een rem op. Wat het knijpen niet meer zo lekker maakt. Maar ik ben niet de enige blijkbaar, er is een bedrijf dat op deze drang ingesprongen is en de Poptastic heeft ontworpen. Dit is een soort van electronisch bubbeltjesplastic dat nooit opraakt en voor niks anders is te gebruiken.     Zou het echt dezelfde ervaring geven? Voor wie het als Sinterklaasgift uit proberen wil: deze gadget is te koop bij bestel.nl voor € 7,99 excl. verzendkosten.

Sinds onze verhuizing een jaar geleden had ik twee grote dromen die ik nog graag een keer in vervulling zag gaan: een naambordje bij de voordeur met een Noorse boskat erop en een groot bord met de Moeshoekmuis aan de weg. Vandaag is de eerste droom waarheid geworden: Dit naamschild is een geschenk van voormalige buren van de Moeshoekweg. Gepaintbrusht op metaal, een echt kunststukje vind ik. Op dit schild is onze Mijntje afgebeeld. Bedankt H & H! Blijft nog staan de tweede droom, die waarschijnlijk nooit waarheid zal worden: de Moeshoekmuis. Dus droom ik nog maar even voort...

We hebben al jaren op onze homepage aan dit onderwerp een pagina gewijd. Een gewild item, hebben we in de loop van die jaren wel gemerkt. Mensen bellen ons vanuit Nederland zelfs nu nog tot in Duitsland aan toe om advies. De meeste katteneigenaren blijken iets anders te willen dan de standaard loopsheidbroekjes die voor honden in de handel zijn. Maar ook niet iedereen snapt de bedoeling van een dergelijk broekje. Natuurlijk kan de kater niet met een broekje aan op de bak, dus is zo'n broekje maar voor een beperkt aantal uren een optie. En ook is het geen voorbehoedsmiddel. Als je erbij bent voorkomt het een snelle onverwachte dekking want zo snel krijgt de kater het niet voor elkaar om het broekje aan de kant te schuiven, maar je moet hem natuurlijk niet een kwartier zonder toezicht bij een krolse poes laten. Wat ons nog het meest verbaast: er is zo weinig aanbod aan katerbroekjes. Zijn er zo weinig katereigenaren die handig zijn op de naaimachine en hun eigen ervaringen in een

Gisteren was ik door de herfstkou gedreven op weg naar een schoenenwinkel in Borne, om sloffen te halen. Op de terugweg liep ik langs een slager, en zag daar de reclames op plakkaten tegen de ramen geplakt. Eentje stak er voor mij uit: 1 kilo paardenlappen voor 4,99 euro. Paardenlappen. Het stuit me nog enigszins tegen de borst om paarden te eten, maar de gedachte aan zuurvlees of een patatje stoofvlees prikkelde me toch om de slagerij binnen te lopen. Na 5 minuten kwam ik weer naar buiten, met twee pond gesealde bevroren paardenlappen in een plastic tasje. Helemaal tevreden! Thuisgekomen doken de hond en de katten gelijk op dit tasje af, en dat deed me bedenken dat er misschien ook wel viervoeters enthousiast te maken zijn voor dit soort vlees. Vandaag heb ik een pond ontdooid en dat ligt nu lekker in de pan te sudderen, al is het dan geen zuurvlees of stoofvlees geworden. Ik heb immers een man die Hagenees is en die heeft helemaal niets met Limburgse en Brabantse stoofjes.   Maar, ik

Het is altijd leuk om Tommie vanaf buiten te fotograferen. Hij trekt dan zo'n trouw koppie en snapt niet waarom het vrouwtje daar nou buiten staat en hij niet bij haar kan komen... Wat hij en ook het vrouwtje op dit moment niet wisten, is dat Doppie en Sauterne bij de voordeur die op een kiertje stond, snode plannen smeedden. Het gevolg was dat ik veel en veel langer dan bedoeld buiten moest blijven, aangezien die twee donderstralen de voordeur dicht hadden geduwd, de achterdeur nog op slot zat en Rob nog op bed lag en ik hem niet wakker wilde maken.

Onze Halloween oproep was eigenlijk niet zo'n groot succes als je het succes meet aan het aantal reacties. Maar liefst 1 cattery reageerde! Bij cattery van het Stroomdal werden op 1 oktober 2008 drie kittens geboren: een black tabby tortie; een red (tabby mackerel) en een red tabby blotched poesje. klik hier voor meer informatie

Binnenkort is het weer Halloween (31 oktober). De afgelopen jaren heb ik in onze gastenboeken heel wat verschillende Halloweencreaties langs zien komen en ze steeds met plezier bekeken. Zelf heb ik dit jaar ook een poging gedaan om Halloween katten op de foto te krijgen. en dan deze: Zoals je ziet, het is mij niet echt gelukt. Heb jij beter gelukte foto's? Stuur ze ons toe via de link 'mail ons' in het menu rechtsboven, en we plaatsen ze op 31 oktober. Kittens in Halloweenstijl krijgen een plaatsje op kittens.fokkersnoorseboskatten.net

Ik word van een hoop dingen vrolijk, en van evenzoveel dingen moedeloos. Iets dat in beide categorieën valt is geld. De verplichte schoorsteenveger heeft zich weer gemeld, de olietank is bijna leeg, we hebben nog geen winterbanden (ook al verplicht hier) en zo kunnen we nog even doorgaan met redenen waarom geld me niet vrolijk maakt op dit moment. Wat me wél vrolijk maakte, is toen ik tegen beter weten in toch die zak van 10 kilo Animonda vom Feinsten Deluxe Adult bij Zooplus bestelde terwijl we nog zat kattenvoer op voorraad hebben. Ik had om een duistere reden bij Zooplus.de nog een korting van 10% staan tot 1 november dit jaar, en kreeg ook nog eens bijna een procent snelbestelkorting. In totaal bijna 5 euro op de € 39,90 dus daar werd ik al vrolijk van. Bestellingen in Duitsland gaan van onze Duitse rekening, maar aangezien het salaris op de Nederlandse komt moet ik dan wel na zo'n bestelling wat geld oversluizen. Bij het openen van het internetbankieren programma van onze bank

Herfst, dat staat voor veel. Geurig veen, roodgeel zonlicht, verkleurde bladeren, krolse katten, maar helaas ook voorhoofdsholteontsteking. Om op het zonlicht verder in te gaan: vandaag scheen de zon op de muur in het trappegat op een zodanige manier, dat het wel leek of Scar een fotosessie bij een fotograaf aflegde.

Gisteren ben ik op bezoek geweest bij de mensen waar Zusje woont. Het was een hele gezellige dag, de tijd vloog! En wat is Zusje mooi en lief... echt een superpoes.  Zusje is een proper dametje. Zo leverde het in het begin na haar verhuizing problemen op rondom haar kattenbak gedrag. Uiteindelijk bleek dat mejuffrouw 2 verschillende bakken bliefde: eentje voor de grote boodschap en eentje voor de kleine boodschappen. Foto's maken van deze dame valt niet mee. Zodra ze een camera ziet, gaat ze zich uitsloven om maar vooral in beeld te komen. Een spontane foto maken zonder dat ze dit doorhad bleek bijna onmogelijk. Aha, daar lukte er dan toch eentje, want er is een nog grotere hobby dan aandacht krijgen: lekkers eten. Op deze foto zie je links (dus) de prachtige lange pluimstaart van Zusje en haar volbehaarde knickerbockers, het hondje in het midden is Muisje (eigenlijk net een kat, een schat van een hondje) en rechts achter Kyra (fra Jerriks Smykkeskrin). Nog even een close-up van Ky

De Boskatblad lezers onder jullie kennen Snorre al als campingkat en in voor wandelingetjes door de buurt . Maar Snorre blijft ons verbazen, ze blijkt zelfs zeebenen te hebben! Kijk met ons mee:

Terwijl ik het heel druk heb op het werk en weinig tijd meer vind voor deze weblog, probeert Doppie af te vallen. Oh fout. Ik bedoel: probeer ik Doppie af te laten vallen...

Ik keek net zo naar Tommie, heel tevreden omdat hij van alle vleesjes mooi is aangekomen. Van 3,9 naar 4,2 kilo in een maand tijd. Hij is niet groot van stuk, maar daarbij echt heel erg mager. Vandaar dat ik hem zijn zin heb gegeven en hem nu veel rauw geef. Want dat vindt hij lekker. Maar wat ik ineens ook zag, is dat zijn jeugd is verdwenen. Ik zag altijd nog een kind in hem, maar hij is een kater geworden besef ik me ineens nu ik de foto's bekijk die ik heb gemaakt.   En eigenlijk moet ik daar aan wennen. Het voelt als een afscheid. Maar oh wat vind ik hem mooi.

Na nog wat gerommel met pens en groenten, heb ik het nu aangepakt zoals het op barf-natuurlijk staat beschreven. De ongekookte groente heb ik dit keer met een staafmixer tot gort gemaakt. Doperwten mocht en dat hadden we nog in devriezer, en courgette mocht ook. Dat is altijd goed nieuws want waar we ook wonen, de courgette doet het altijd goed en levert vruchten af in een getale die we zelf niet aan kunnen om op te eten. De knoflook heb ik na de ochtendboer over mijn bed heen van de vorige keer nu achterwege gelaten, wel heb ik er een plakje Duits brood doorheen gedaan. Oh ja en de basis was 400 gram Smuldier Kip. Die Tommie overigens veel lekkerder vond dan Prins Total Care of Carnibest Lammix. Hij vond het heerlijk en alles is op, de bak is zelfs nog een kwartier lang uitgelikt terwijl hij al leeg was. De volgende stap is bevleesde botten. Verder dan een soepschenkel met vlees en kipkarkassen zijn we nog niet gekomen, we moeten eerst adressen vinden waar we dat kunnen gaan k

Zo begon het... en zo ging het verder: