Blog cattery van de Moeshoek

[ lees hier deel 1] Eindconclusie van Lykke: past niet, dus weg met dat ding.

Beer wordt onderhand wel een beetje moe van al die energie van Lykke...

De piano in onze hal is bij voorkeur mijn plek om de post die binnen is gekomen neer te leggen. Keurig op een stapeltje op de klep van over de toetsen tot, tot uh, tot... nou ja tot huizenhoge stapels aan toe. Afgelopen week had ik daar verandering in gebracht, want het was ondertussen een doorn in het oog van Rob geworden. Maar ja, er zat wel weer post in de brievenbus deze week, dus begon het stapeltje weer van voren af aan te groeien. Ik ben tenslotte een echte verzamelaar. Waar ik niet aan gedacht had, is dat dikke Doppie een klein stapeltje makkelijker met zijn grote lijf van de piano afveegt dan een grote stapel, en dit is wat er dan met je post gebeurt als het in de mand van Lykke valt: En ineens heeft het vrouwtje dan toch nog inspiratie voor een logje, hihi. Opvallend was dat mijn salarisstrook en de aankondiging dat de spaarrekening naar een nieuwe vorm omgezet zou worden het meest toegetakeld waren (een stille hint dat ik daar wel beter voer van kan gaan kopen). H...

Ondertussen is er in die paar weken tijd een hoop veranderd. Lykke is tussendoor van identiteit gewisseld; de chip die ze bij zich draagt bleek bij haar zusje te horen en andersom. Ondertussen is dat rechtgezet. Ook is ze inmiddels vele kilo's zwaarder, wat houdt dat beestje van eten! Verder is er in ons huishouden ook het één en ander veranderd. Daar waar het voorheen verboden was op om de logeermatrassen te slapen, heeft Lykke de spits afgebeten om er toch maar op te gaan liggen en uiteindelijk hebben we het maar toegestaan. Met als gevolg dat Beer dit heerlijke plekje natuurlijk heeft ingepikt. "Eindelijk!" moet hij gedacht hebben.

Heb je dat gezien, er is een nieuwe huisgenoot… Zou het verantwoord zijn om de hal in te gaan, denk je? De eerste kennismaking van Lykke en Beer. (Hij vindt het nog niet echt heel geweldig maar heeft al wel een paar keer flink gespeeld. Voor de rest moppert hij op haar). En dat is ze dan, onze dame: Lykke! Deze pinguïn was het knuffeltje van Beer krap 9 jaar terug, en van Mijntje zo’n vijf jaar terug. Onderhand tot op de draad versleten, maar opnieuw helemaal in goede aarde gevallen nu bij Lykke. De bench die ik vier jaar terug heb gekocht als kraamkamer voor de kittens en die toen niet door Mug werd geaccepteerd, blijkt ook voor de pup een flop. Maar dit keer is Mugje wel enthousiast! Verder heb ik gelukkig van verschillende collega’s oude kranten aangeleverd gekregen, want doordat het grootste deel van haar leven de sneeuw te hoog lag om de pups vrij in- en uit te laten lopen is ze bijna geheel in huis opgegroeid. Zindelijkheid is nog onbekend (plassen gaat op de krant...