Blog cattery van de Moeshoek

Heb je dat gezien, er is een nieuwe huisgenoot… Zou het verantwoord zijn om de hal in te gaan, denk je? De eerste kennismaking van Lykke en Beer. (Hij vindt het nog niet echt heel geweldig maar heeft al wel een paar keer flink gespeeld. Voor de rest moppert hij op haar). En dat is ze dan, onze dame: Lykke! Deze pinguïn was het knuffeltje van Beer krap 9 jaar terug, en van Mijntje zo’n vijf jaar terug. Onderhand tot op de draad versleten, maar opnieuw helemaal in goede aarde gevallen nu bij Lykke. De bench die ik vier jaar terug heb gekocht als kraamkamer voor de kittens en die toen niet door Mug werd geaccepteerd, blijkt ook voor de pup een flop. Maar dit keer is Mugje wel enthousiast! Verder heb ik gelukkig van verschillende collega’s oude kranten aangeleverd gekregen, want doordat het grootste deel van haar leven de sneeuw te hoog lag om de pups vrij in- en uit te laten lopen is ze bijna geheel in huis opgegroeid. Zindelijkheid is nog onbekend (plassen gaat op de krant

Door de sneeuw van de afgelopen weken liet het eerste bezoek van Rosanne, de pup van mijn moeder wat langer op zich wachten dan gepland. Al had het vannacht ook gesneeuwd, de banden van de bestelwagen van mijn moeder bleken daar best tegen opgewassen en zo was het dat Rosanne vandaag voor het eerst kennis maakte met onze katten. Ik dacht dat onze Doppie het misschien wel leuk zou vinden, maar oooh wat zat ik fout, hij bleek angsthaas klasse 1 en was echt niet van plan om zich aan dit drukke wezentje bloot te stellen. Scar waagde zich er wel twee keer aan om een kijkje te nemen, maar was niet enthousiast. Dat schoot Mugje in het verkeerde keelsgat. Het zou toch zeker niet zo zijn dat een nog kleiner dier dan de Noorse boskat hun benedenverdieping over zou nemen. Deze boodschap snapte Rosanne prima: dit wezen wilde blijkbaar niet spelen, dus dan maar snel weer terug naar die witte vriend. Onder het toeziend oog van Mugje...

Wij wonen  hier in de zuidelijke staart van het Bourtanger Veen. Als gevolg daarvan zijn de winkels vergeven met veenproducten. Maar ja, we wonen er midden in dus het meeste producten kunnen we zelf wel van eigen bodem winnen. Maar niet alles. In de twee jaar dat we hier woonden zag ik verschillende keren een soort van kruikzak, gevuld met veen. Ik was niet zo enthousiast aanvankelijk, want ik heb al een rubber waterkruik en ook al een pittenkussen, dat is wel genoeg zou je zeggen. Maar de waterkruik golft en het pittenkussen stinkt, dus heb ik deze week toch de stap genomen om zo'n veenkruik te kopen. Dat had ik veel eerder moeten doen! Vannacht hebben Rob en ik 'ruzie' er om gemaakt (we hadden beiden last van nek en schouders) en nu zit ik er met mijn voeten op omdat die best wel koud waren. Er zit een flanellen kruikzak bij. 3 minuten in de magnetron (max 600 watt) of opwarmen in de oven.  Maar deze zak kan ook in de vriezer en daarmee andere zaken dan spierp

Een paar logjes terug kondigde ik al aan dat Beer hier thuis misschien ook een vriendinnetje zou gaan krijgen. Inmiddels zijn we twee maal bij de fokker geweest om moeder en pups te bewonderen en aankomende week reizen we opnieuw af naar Nieuw-Buinen om te gaan voor de definitieve klik. Hier wat puppyfoto's die we vandaag van de fokker kregen. Nog even wachten dus voor we hier definitief met trots de foto en naam van ons aanstaande huisgenootje kunnen gaan publiceren!

...en dan ineens lijkt Beer een stuk minder wit!

Ergens ging er iets mis na de afvalpogingen van Doppie zoals je in deze grafiek ziet. Nu in 2010 nieuwe voornemens om af te vallen. Maar hoe? Doppie is gek op het laserlampje, zou zo'n geautomatiseerd geval wat voor hem zijn? Of dit misschien? </P

Veel sneeuw weer de afgelopen dagen. Om te rijden vind ik het niet zo'n succes, maar het levert mooie plaatjes op. Hier één van de buizerds die de laatste tijd veel in onze tuin vertoeven (en af en toe een rat verschalken). Aan de rust van deze buizerd kwam al snel een einde toen een collega hem van zijn tak kwam verjagen die daarna tevreden op een andere tak neer streek.