Blog cattery van de Moeshoek

Ingredienten 1 kilo tarwebloem 1 liter water 20 gram zout 50 gram suiker 80 gram gist 10 gram kaneel enkele druppeltjes citroensap 200 gram rozijnen 100 gram verse appelstukjes         Jaha, een recept voor oliebollen. Hier in Duitsland is geen oliebollenmix te koop en aangezien ik de luxe had al 2 dagen voor kerst vrij te zijn, heb ik het ook niet bij mijn 'Nederland-inkopen' kunnen inslaan omdat het toen nog niet in de schappen stond. Voor het eerst in mijn leven dus oliebollen bakken op oudejaarsdag (normaal deed ik dat op de 30ste) en dan ook nog ambachtelijk met verse gist en biologische tarwebloem. Een eitje doe ik er ook nog doorheen. Hoeveel bollen zouden daar wel niet uit kunnen, uit een kilo meel? Ik word nog niet echt enthousiast over mijn taak voor morgen. Daar staat tegenover dat ik weer een prachtig vuurwerkpakket heb gescoord. Vuurpijlen en grondsiervuurwerk. Wij wensen jullie een hele fijne jaarwisseling toe en alle goeds voor 2010! NA

Beer is opgegroeid samen met de Rottweiler van mijn moeder, Ciska. Ze was echt zijn grote vriendin. Nou ja groot, bij hem vergeleken is zelfs een Rottweiler niet zo heel groot, maar dikke maatjes waren ze zeker. Hier zie je ze samen (we maakten er toen we nog in Slagharen woonden een hobby van om elk jaar een NOG grotere kerstboom te kopen, dit was 2005 en volgens mij wel de grootste boom die we ooit gehad hebben). Twee jaar geleden was de tijd voor Ciska helaas op, en Beer bleef achter zonder vriendin. Alleen buiten liggen is er dan ook niet meer bij, hij blaft net zo lang tot hij weer naar binnen gelaten wordt. Een beetje missen doet hij haar wel. Maar... met kerst was het dan zo ver: de kennismaking met 'zijn' nieuwe vriendin: Rosanne het puppy pinschertje van mijn moeder. Een paar maatjes kleiner dan Ciska! Ze was helemaal enthousiast van Beer, deed van alles om hem tot een spelletje te verleiden maar in het begin moest onze ouwe sok daar natuurlijk nog niets va

Hmmm Wat me nou weer is overkomen. Je geloof het nooit. Het vrouwtje werd enige tijd geleden benaderd door een kattenclub. Ze waren - uiteraard - erg gecharmeerd van 1 van mijn foto's. Of ze die mochten gebruiken voor hun vernieuwde website. Natuurlijk, mailde het vrouwtje terug en ze had daarbij mijn goedkeuring. Want ja, ik ben tenslotte erg mooi, ik heb zelfs een beker hier staan als bewijs dat de keurmeesters dat ook vonden, dus waarom dat onder stoelen of banken steken. Al snel kwam het bericht dat de foto was bewerkt en op de website van de betreffende vereniging prijkte. Het vrouwtje zoefde er gelijk naar toe, onder mijn nauwlettende blik, en wat zag ik daar? IK STA ALS KOP VAN DE DEKKATERADVERTENTIES! Nou vraag ik je, ik ben een gecastreerde poes (zelfs dubbel, alles wat er na de eerste operatie nog van over was is er bij de tweede operatie uit gehaald), wat moet ik nou met dekkaters? Het vrouwtje bleek zeer content met deze eer... snap jij dat nou.

Hier in Duitsland is ook sneeuw gevallen, maar niet zo gek veel. Genoeg om Doppie tot zijn buik in de sneeuw te laten wegzakken.  Hij vond het eerst doodseng en liep schreeuwend achter me aan. Maar terug naar binnen wilde hij ook niet, want het was blijkbaar wel heel spannend! Nageplaatst bericht: in Wommels bleek ook Tommie (Doppie zijn zoon) even te moeten wennen aan de sneeuw: Maar dat was wel heel snel over! Zijn eigenaren hebben hem zelfs van het ijs moeten halen, omdat hij wel heel erg ondernemend werd nu de achtertuin ineens niet meer door de natuurlijke grens van water werd beperkt.

Sinterklaas is alweer in Spanje gearriveerd denk ik, dus tijd voor een nieuw logje. Het vorige was overigens een slinkse opzet: dit was helemaal niet onze surprise.  Aangezien het in de familie elke keer weer een grote hobby is om te raden wie er wie heeft getrokken, hadden we bedacht dat we een nepsurprise op onze weblog zouden zetten, waarbij we 'per ongeluk' de titel van de foto vergeten waren wissen (wanneer je met de muis boven de foto gaat hangen, zie je voor wie de surprise bedoeld was). Om op die manier de anderen op een verkeerd been te zetten. Op Sinterklaas bleek onze opzet bleek gelukt!  Ondertussen hebben we afgelopen weekend de kerstboom alweer opgezet. Gepaard met het nodige chagrijn, zoals elk jaar. Eigenlijk is het ook een stomme gewoonte om een boom om te zagen en in je kamer te zetten volgehangen met lichtsnoeren (de grootste ramp) en ballen. Maar ja, zonder boom dan mist er ook een hoop sfeer. Dit jaar was het compromis mijn richting op (ik ben degene die he

Dit jaar hebben we geen leuke trucagefoto van Sint en Piet , maar dat betekent niet dat Sinterklaas onopgemerkt voorbij gaat aan ons. Ondanks het feit dat de buren de kunstkerstbomen alweer hebben opgezet. Vandaag zijn we druk geweest met rijm en surprise, want dit jaar wordt het feest van Sint en Piet in onze familie weer uitbundig en gezamenlijk gevierd. Mijn (Marie-A.) moeder maakt dat mogelijk, want al zijn de Sint en zijn Pietermannen grote kindervrienden, onze Beer is dat niet en met een feest als Sinterklaas doe je hem dan ook geen plezier. Hier alvast een tip van de sluier als het gaat om onze surprise (niet doorvertellen hoor, we hebben lootjes getrokken en deze surprise geeft natuurlijk gelijk bloot wie we getrokken hebben).