Blog cattery van de Moeshoek

"Hé, wat is dat?" vroegen de kittens zich vanmiddag af terwijl Scar haar ernstige twijfels had bij wat ze zag. De pup, Lykke, DAT is wat ze zag. De honden mochten tot vandaag niet in de slaapkamer komen, we wilden de 'moeders' en de kittens de eerste weken in rust door laten brengen en we waren er met Lykke niet zeker van of ze niet te over enthousiast zou reageren. Maar vandaag was het dan toch de dag waarop de honden kennis mochten gaan maken met de kittens, en andersom. Dit is Lykke, maar die is onderhand zo groot geworden dat haar hoofd kastvullend is en je niet meer ziet dan dat. Dus vertel ik de rest er maar bij. Ja, ze was over enthousiast, maar wist zich sidderend van de spanning te bedwingen. Die geur van de kittens, geweldig vond ze het en uiteindelijk kon ze zich niet meer inhouden en ging ze aflikken. Al met al best een spannende ervaring voor de kittens, maar ze vonden het nog leuk ook! En Beer, de oude man? Nou die vond het wel lekk...

Beer wordt onderhand wel een beetje moe van al die energie van Lykke...

De piano in onze hal is bij voorkeur mijn plek om de post die binnen is gekomen neer te leggen. Keurig op een stapeltje op de klep van over de toetsen tot, tot uh, tot... nou ja tot huizenhoge stapels aan toe. Afgelopen week had ik daar verandering in gebracht, want het was ondertussen een doorn in het oog van Rob geworden. Maar ja, er zat wel weer post in de brievenbus deze week, dus begon het stapeltje weer van voren af aan te groeien. Ik ben tenslotte een echte verzamelaar. Waar ik niet aan gedacht had, is dat dikke Doppie een klein stapeltje makkelijker met zijn grote lijf van de piano afveegt dan een grote stapel, en dit is wat er dan met je post gebeurt als het in de mand van Lykke valt: En ineens heeft het vrouwtje dan toch nog inspiratie voor een logje, hihi. Opvallend was dat mijn salarisstrook en de aankondiging dat de spaarrekening naar een nieuwe vorm omgezet zou worden het meest toegetakeld waren (een stille hint dat ik daar wel beter voer van kan gaan kopen). H...

Heb je dat gezien, er is een nieuwe huisgenoot… Zou het verantwoord zijn om de hal in te gaan, denk je? De eerste kennismaking van Lykke en Beer. (Hij vindt het nog niet echt heel geweldig maar heeft al wel een paar keer flink gespeeld. Voor de rest moppert hij op haar). En dat is ze dan, onze dame: Lykke! Deze pinguïn was het knuffeltje van Beer krap 9 jaar terug, en van Mijntje zo’n vijf jaar terug. Onderhand tot op de draad versleten, maar opnieuw helemaal in goede aarde gevallen nu bij Lykke. De bench die ik vier jaar terug heb gekocht als kraamkamer voor de kittens en die toen niet door Mug werd geaccepteerd, blijkt ook voor de pup een flop. Maar dit keer is Mugje wel enthousiast! Verder heb ik gelukkig van verschillende collega’s oude kranten aangeleverd gekregen, want doordat het grootste deel van haar leven de sneeuw te hoog lag om de pups vrij in- en uit te laten lopen is ze bijna geheel in huis opgegroeid. Zindelijkheid is nog onbekend (plassen gaat op de krant...

Door de sneeuw van de afgelopen weken liet het eerste bezoek van Rosanne, de pup van mijn moeder wat langer op zich wachten dan gepland. Al had het vannacht ook gesneeuwd, de banden van de bestelwagen van mijn moeder bleken daar best tegen opgewassen en zo was het dat Rosanne vandaag voor het eerst kennis maakte met onze katten. Ik dacht dat onze Doppie het misschien wel leuk zou vinden, maar oooh wat zat ik fout, hij bleek angsthaas klasse 1 en was echt niet van plan om zich aan dit drukke wezentje bloot te stellen. Scar waagde zich er wel twee keer aan om een kijkje te nemen, maar was niet enthousiast. Dat schoot Mugje in het verkeerde keelsgat. Het zou toch zeker niet zo zijn dat een nog kleiner dier dan de Noorse boskat hun benedenverdieping over zou nemen. Deze boodschap snapte Rosanne prima: dit wezen wilde blijkbaar niet spelen, dus dan maar snel weer terug naar die witte vriend. Onder het toeziend oog van Mugje...

Een paar logjes terug kondigde ik al aan dat Beer hier thuis misschien ook een vriendinnetje zou gaan krijgen. Inmiddels zijn we twee maal bij de fokker geweest om moeder en pups te bewonderen en aankomende week reizen we opnieuw af naar Nieuw-Buinen om te gaan voor de definitieve klik. Hier wat puppyfoto's die we vandaag van de fokker kregen. Nog even wachten dus voor we hier definitief met trots de foto en naam van ons aanstaande huisgenootje kunnen gaan publiceren!

Beer is opgegroeid samen met de Rottweiler van mijn moeder, Ciska. Ze was echt zijn grote vriendin. Nou ja groot, bij hem vergeleken is zelfs een Rottweiler niet zo heel groot, maar dikke maatjes waren ze zeker. Hier zie je ze samen (we maakten er toen we nog in Slagharen woonden een hobby van om elk jaar een NOG grotere kerstboom te kopen, dit was 2005 en volgens mij wel de grootste boom die we ooit gehad hebben). Twee jaar geleden was de tijd voor Ciska helaas op, en Beer bleef achter zonder vriendin. Alleen buiten liggen is er dan ook niet meer bij, hij blaft net zo lang tot hij weer naar binnen gelaten wordt. Een beetje missen doet hij haar wel. Maar... met kerst was het dan zo ver: de kennismaking met 'zijn' nieuwe vriendin: Rosanne het puppy pinschertje van mijn moeder. Een paar maatjes kleiner dan Ciska! Ze was helemaal enthousiast van Beer, deed van alles om hem tot een spelletje te verleiden maar in het begin moest onze ouwe sok daar natuurlijk nog niets va...