Blog cattery van de Moeshoek

  Op 28 september 2014 is Yvanka's Patience bij ons komen wonen. Ze is een geweldig lief en mooi meisje, dat al heel snel dikke vriendjes met Frutti is geworden en Scar als pleegmoeder heeft gevonden.  Scar is ook helemaal in haar element met haar en Patience mag zelfs bij haar aan de tepel liggen. Patience heeft haar eigen pagina op deze website gekregen. Op 9 november zal ik met haar op de Limbracatshow in Panningen gaan proberen of zij (en niet te vergeten ik) showen misschien wel leuk vindt. Dus wie weet tot ziens in Panningen! 

  Wegens omstandigheden is Sweetie weer bij ons komen wonen. Ik heb er voor gekozen om haar niet verder door te plaatsen, ze mag hier blijven wonen. Ze heeft zich naadloos in de groep ingepast, het was net of de 'oude garde' haar herkende. En zo is er dan onverwacht dan toch nog een dochter van onze Mugje in de cattery waar ik haar lijn mee kan voortzetten. Sweetie heeft haar eigen pagina gekregen op onze website. 

  En toen was er ineens een gitzwart kittenkatertje aangelopen. Een maand of 3, niet gechipt en niet gecastreerd.  Tja wat doe je dan... Laten enten dus en een afspraak gemaakt om hem te laten castreren. En besloten dat hij hier mag blijven wonen! Frutsel heeft zijn eigen pagina op de website gekregen.

  Twee katers steeds met broekjes aan naar binnen - dat betekende minimaal 6 broekjes verwisselen per dag. Ik was dat zo beu, dat ik besloten heb om ook Benjamin een suprelorin chip te laten zetten, net als Moby eerder al op 2 mei kreeg . Ik hoop dat Benjamin snel weer zijn speelsheid terug krijgt en nog weer even een groot kitten kan zijn voor hij weer aan poezen dekken denkt!

  Vandaag heeft Moby een Suprelorin implantaat gekregen, en zal voor 4 tot 24 maanden 'dekkater-af' zijn. Sinds 2009 volg ik de ervaringen met Suprelorin bij katten. Suprelorin is een implantaat (een 'staafje' met een doorsnee van 2,3 millimeter) dat wordt gebruikt om niet gecastreerde geslachtsrijpe reutjes tijdelijk onvruchtbaar te maken. Het wordt onderhuids aangebracht, op dezelfde manier als een identificatiechip. Bij honden wordt meestal bij een periode van 6 weken onvruchtbaarheid bereikt tot tenminste 6 maanden na de eerste behandeling. Tot op heden is het alleen geregistreerd voor het gebruik bij reuen. Maar ondanks dat is er inmiddels een ruime ervaring opgedaan met het middel bij katers en ook poezen. Het grootste 'probleem' blijkt de werkingsduur: deze varieert van 4 maanden tot 2 jaar.  Aanvankelijk stond ik er nogal sceptisch tegenover om dit middel bij katers te gebruiken. Maar ik ben inmiddels bijgedraaid. Voor de kater heb ik nog geen enkele kee

  8 dagen voor de verwachte bevallingsdatum kreeg Nyana baarmoederontsteking. Er waren toen nog maar twee opties om uit te kiezen.  De eerste optie was om haar te behandelen met antibiotica, meerdere malen per dag te temperaturen en onder continu toezicht te proberen het te rekken tot dag 62 van de zwangerschap (nog 5 dagen). Om vervolgens de kittens met een geplande keizersnede te halen. Risico: voor Nyana een groot risico dat als de baarmoeder zou knappen en er daardoor pus in de buikholte zou komen, en daarnaast zouden mogelijk nog in leven zijnde kittens door de ontsteking ook aangedaan kunnen worden en het niet redden.  De tweede optie was daar niet op te wachten en te opereren. Dit met het gevolg dat in het geval dat er nog levende kittens zouden zijn, deze niet levensvatbaar zijn omdat ze te prematuur zijn. Voor Nyana de veiligste optie, zeker als de gehele baarmoeder intact verwijderd zou worden, waarmee er geen risico op pus in de buikholte is. Als er hier continu toezicht op

Katertje Ronnie bleef wat reutelen. Hij leek bij de bevalling vocht in zijn longen te hebben gekregen, maar uitzwaaien en slijm afzuigen hielp helaas niet om het reutelen over te laten gaan. Hij leek ook weinig zuigkracht te hebben, dus heb ik probeerd om hem wat Farmfood No.1 (geitenmelk voor puppies en kittens) te geven maar hij accepteerde het niet. Het liep gelijk zijn bekje weer uit. Ook met sondevoeding wilde het niet echt lukken. En dat was ook te zien aan zijn gewicht. Gisteren begon hij af te vallen en lag hij er met koude voetjes een beetje apatisch bij, af en toe onbedaarlijk piepend met zijn zwakke stemmetje. Hij had ook wat afscheiding uit zijn neusje. 's Avonds werd duidelijk dat hij het niet zou gaan redden en heb ik hem in een fleecedekentje bij me genomen om Porcelina de wanhoop van hem niet te kunnen sussen te besparen. Ik heb hem opgewarmd en toen ontspande hij zich.  Op 4 april 2014 om 23.25 stopte de bus en is Ronnie naar huis gegaan.  Ik heb hem begraven onder

  Tot nu toe hadden we niet veel succes met de dates van Porcelina. Het uit logeren gaan was voor haar een drama en hebben we niet willen herhalen. Maar ook sinds we over onze eigen dekkater beschikken, heeft het niet zomaar van kittens voor haar mogen komen.  Maar er is afgelopen jaar wat veranderd. Nadat Porcelina vorig jaar heeft meegeholpen de kittens van Trulla op de wereld te zetten, is ze een stuk rustiger en stabieler geworden. Haar gespannen- en onzekerheid heb ik altijd als een oorzaak gezien van het niet opnemen en het lijkt erop dat dit inderdaad de reden is geweest: Porcelina is op 2 april 2014 moeder geworden!