Onze Noren

Na alle kippen op deze weblog, wordt het weer tijd om aandacht te schenken aan onze andere liefde: de Noren! Het merendeel zit nu in zomervacht. Dat ging niet zomaar, er is menig haarbal uitgekotst ondertussen.

We gaan het rijtje langs.

Allereerst Scar.
Het verschil tussen WinterScar en ZomerScar is megagroot.

Dit is ZomerScar. Het haren poetsen is op dit moment heviger dan ooit. En aangezien ik dat vreselijk vies vindt, zijn mijn nachten de laatste tijd rusteloos aangezien zij om het uur even komt poetsen. Immers stel je voor dat mijn haar binnen het vorige uur viezer zou zijn geworden... Tussen het poetsen door ligt ze in de mand op het nachtkastje.

Dan haar grote vriendin Mugje. Mugje heeft nooit echt veel vacht, eigenlijk enkel een kraagje in de winter. Mugje is gek op de andere katten (moet enkel haar kleinzoon Tommie regelmatig vertellen dat ze van zijn avances niet is gediend), maar is daarnaast super klef naar ons mensen. Mijn voeteneind is haar nachtelijke slaapplaats.

Vervolgens hebben we Mijntje, altijd vol vacht. Wel wat kleffig op dit moment, maar nog steeds in volle hoeveelheid aanwezig. Mijntje is eigenlijk vriendin van geen enkele kat, enkel van de hond en ons. Maar reken maar niet dat ze ´s nachts bij ons in de slaapkamer ligt. Ze kiest haar eigen rustige plekje in huis, maar heeft wel de oren op scherp want als je ´s nachts naar de wc gaat staat zij als eerste in de hal om tussendoor even wat aandacht te vragen.

En dan Yasur, gelukkig weer helemaal het mannetje na zijn moeilijke periode rond de verhuizing. Zijn overgewicht is niet meer terug gekomen, hij is op dit moment in een supergoede conditie. Zelfs geen rode randjes rond zijn tandvlees meer. Yasur is de vredesstichter in huis. Daar waar onenigheid is, komt hij tussen. Daar waar welke poes dan ook even een wasbeurt wil, staat hij klaar.
Soeremans ligt ´s nachts in bed tussen ons in te kriebelen met zijn lange snorharen. 

Vervolgens Sauterne, die eigenlijk liever de hele dag vrij buiten zou lopen.
En dan ook vaak starend voor het raam te vinden is. Als ik ´s ochtends het blikvoer en de gekookte koolvis op de borden doe, is zij zo dominant dat ze altijd tikken uitdeelt aan katten die te dicht bij haar zitten. Nu had ze een tik teruggekregen, zo getuige het wondje op haar rechter lip. Als we te lang naar haar zin in bed liggen, dan gaat ze op je vingers bijten of bovenop je
liggen.

Tommie is de volgende in de rij. Smaller dan zijn staart op dit moment. Een echte katerstaart trouwens, die zou wel eens een sopje kunnen gebruiken. Hij test hier Arden Grange brokjes, die we belangeloos mochten testen van Renske.
Binnenkort is op de kattenvoedersweblog te lezen hoe deze brokjes en de nieuwe vers vlees voeding van Renske bevielen.

Tommie slaapt gelukkig niet op ons bed. Want zodra hij op het bed is, is hij ook gelijk heel aanwezig. Tenen vangen, handen bijten, strijken langs neus en kin etc.

Tenslotte Doppie. Die houdt onze telefoon op dit moment in de gaten, want we kunnen gebeld worden door de schade-expert van onze  autoverzekering. We hebben een aantal weken geleden een vreselijk nare ervaring gehad, ik heb een ree aangereden. Het was nacht en donker. Als je dan 100 rijdt op een autoweg is dat ondanks dat die snelheid is toegestaan veel te hard om nog te remmen als er ineens een ree voor je koplampen springt.
Het ergste is nog wel dat we niet weten hoe de ree er vanaf is gekomen. Hij is in het donker verdwenen.

Doppie zorgt voor mij voor opgebroken nachten. Hij moet steeds even knuffels halen, en als je niet reageert dan wordt er druk uitgeoefend in de vorm van in neus en kin bijten, of met het volle gewicht op neus en mond ploffen zodat je geen adem meer krijgt. Hij is heeeeeel lief maar op dat soort momenten vind ik hem toch even wat minder lief. Mijn nachtrust is me heilig.