één twee ... drie vier ... Huh?! één twee drie vier
Volgens mij ben ik aan vakantie toe. Ik begin dingen te zien die er niet zijn. Of liever, dingen niet te zien die er wel zijn.
Op 26 mei was onze broedende witte Brahmahen verdwenen. Alles wat er nog restte was een hoop veren in het hok en een hoop veren onder de appelboom. Stress, er zat een roofdier! Een kip opgegeten! Ons hele gevoel van vrijheid en rust was verdwenen.
Vanaf toen werden de kippenhokken elke nacht hermetisch afgesloten en pas 's ochtends vroeg weer geopend. Waarbij ik per ongeluk Horst al eens buitengesloten heb, die zat de volgende ochtend vroeg doodleuk onder het nachthok.
Gisteravond was het gezellig achter de webcam met familie, en kwam ik om 0.45 uur tot mijn grote schrik erachter dat ik de kippenhokken nog wagenwijd had open staan! Drama ten top toen bleek dat er een kuifkriel miste. In het schijnseltje van de laatste energieresten van de zaklantaarn zag ik dat er maar twee op stok zaten, in plaats van de drie die er hoorden te zitten. Hoe kon ik nou toch zo ongelooflijk nonchalant zijn om dit te vergeten, ik had het leven van één van mijn nu al zo gekoesterde krieltjes verspeeld.
Vanochtend om kwart voor zes toen ik met Beer de achterdeur uit ging kwam Punky me over het gazon tegemoet rennen: hij was gisteren blijkbaar uit de ren gevlogen en in een boom op stok gegaan! WAT een opluchting, hij had net zo goed door dat roofdier opgegeten kunnen zijn.Toen ik later de kippen ging voeren, leken het ineens wel heel erg veel witte brahmahennen te zijn. Ik tellen, en telde 4 volwassen witte hennen, Horst en onze manke witte zat nog gewoon in het hok. Nog eens tellen. Nee, het waren er ECHT weer vier volwassen, daar waar we die vierde opgevreten hadden gewaand. ZE IS WEER TERUG!!
Snel naar binnen gerend om Rob het nieuws te vertellen en die realiseerde zich ineens dat hij deze week ook al eens had gedacht: wat zijn het er toch ineens veel om me heen.
Ik heb mijn fotomap erop nageslagen, oeps, op 29 mei al heb ik deze foto gemaakt:
Snel naar binnen gerend om Rob het nieuws te vertellen en die realiseerde zich ineens dat hij deze week ook al eens had gedacht: wat zijn het er toch ineens veel om me heen.
Ik heb mijn fotomap erop nageslagen, oeps, op 29 mei al heb ik deze foto gemaakt:
Ai, dat zijn toch heel duidelijk 4 volwassen hennen... Hoe kan me dat nou toch overkomen? Nadat ik alles onder struiken met alle schaafwonden van dien had afgezocht, ben ik er zo van overtuigd geweest dat ze door een dier gegrepen was, dat we er daarna blijkbaar blind waren voor toen ze er weer gewoon bij liep.
Reacties
Straks heb je nog Brahmanen met vlammetjes boven de kop die spreken in tongen (Pinksteren).
Wat een opluchting voor jullie dat ze terug is!
Een gedicht van Dèr Mouw:
'k Ben Brahman. Maar we zitten zonder meid.
Ik doe in huis het een'ge dat ik kan:
'K gooi mijn vuilwater weg en vul de kan;
Maar 'k heb geen droogdoek; en ik mors altijd.
Zij zegt, dat dat geen werk is voor een man.
En 'k voel me hulp'loos en vol zelfverwijt,
Als zij mijn lang verwende onpraktischheid
Verwent met wat ze toverde in de pan.
En steeds vereerde ik Hem, die zich ontvouwt
Tot feeërie van wereld, kunst en weten:
Als zij me geeft mijn bordje havermout,
En 'k zie, haar vingertoppen zijn gespleten,
Dan voel ik éénzelfde adoratie branden
Voor Zon, Bach, Kant, en haar vereelte handen.
Marlies
Ehh, ik begin een beetje aan je geloofwaarigheid te twijfelen nu ........;)
Wanneer heb je vakantie?
Je bent er heel hard aan toe, al vanaf 29 MEI!!!!
Kan me ook voorstellen dat je door blijft tellen, zijn het er ineens meer dan 4.
Nou, gelukkig hoef je je geen zorgen te maken over een roofdier daar in de wildernis...