Hé hé, niet te brutaal...
Door de sneeuw van de afgelopen weken liet het eerste bezoek van Rosanne, de pup van mijn moeder wat langer op zich wachten dan gepland. Al had het vannacht ook gesneeuwd, de banden van de bestelwagen van mijn moeder bleken daar best tegen opgewassen en zo was het dat Rosanne vandaag voor het eerst kennis maakte met onze katten.
Ik dacht dat onze Doppie het misschien wel leuk zou vinden, maar oooh wat zat ik fout, hij bleek angsthaas klasse 1 en was echt niet van plan om zich aan dit drukke wezentje bloot te stellen.
Scar waagde zich er wel twee keer aan om een kijkje te nemen, maar was niet enthousiast.
Dat schoot Mugje in het verkeerde keelsgat. Het zou toch zeker niet zo zijn dat een nog kleiner dier dan de Noorse boskat hun benedenverdieping over zou nemen.
Deze boodschap snapte Rosanne prima: dit wezen wilde blijkbaar niet spelen, dus dan maar snel weer terug naar die witte vriend.
Onder het toeziend oog van Mugje...
Ik dacht dat onze Doppie het misschien wel leuk zou vinden, maar oooh wat zat ik fout, hij bleek angsthaas klasse 1 en was echt niet van plan om zich aan dit drukke wezentje bloot te stellen.
Scar waagde zich er wel twee keer aan om een kijkje te nemen, maar was niet enthousiast.
Dat schoot Mugje in het verkeerde keelsgat. Het zou toch zeker niet zo zijn dat een nog kleiner dier dan de Noorse boskat hun benedenverdieping over zou nemen.
Reacties
de katten vinden het vast erg vreemd zon klein mormeltje. Zij zijn natuurlijk jullie grote beer gewend.
Onze drie katten kijken wel naar elkaar, maar spelen elk apart. Dat vind ik wel heel jammer.
Vooral Skogge en Mientje zouden goed met elkaar kunnen spelen. Helaas is Mientje een grote bangerd. Skogge wil wel, maar respecteert Mientjes terughoudendheid.
Ben heel benieuwd hoe dat straks bij jullie gaat met een mini-Beer. Zo te zien is Beer er helemaal klaar voor :-).