De uil
Een uil dus, die huist hier. De braakballen en uitwerpselen op ons terras getuigden daarvan. Het vermoeden was dat hij op de arm van de schotelantenne huisde, dus was mijn blik na de vondst van de braakballen op dat punt gericht.
Het vervolg is te lezen op de mail die ik vrijdag 21 november schreef.
21-11-2007
Jaha, daar zitten de heren er heel lief bij. Maar schijn bedriegt! Vanochtend vroeg was er heeeel wat meer commotie. Zoals gewoonlijk werd ik tegen zes uur door de katten gewekt. Dat is de tijd dat ik er door de week uit ga, en voor de katten maakt het niet uit of het weekend is. Ze willen dan gewoon hun ochtendhap. Dus ga ik er in het weekend ook om die tijd uit en duik daarna gewoon nog weer even mijn bed in.
Zoals altijd liet ik vandaag eerst even de hond uit, daarna kreeg hij zijn brokken en vervolgens rukte ik gekookte vis en een zakje Felix aan, maar hee, waar was die kleine Tommie nou? Had ik hem soms in de bijkeuken opgesloten? Dat er nog meer katten ontbraken viel me nog even niet op. Toen ik in de hal kwam, zag ik nog net Sauterne uit de achterdeur glippen die ik weliswaar grondig op slot had gedaan, maar ik had hem niet goed dicht getrokken dus had ik gewoon een open deur op slot gedaan!
Oh jee, vier katten weg: Yasur (de meesteruitbreker), Tommie, Doppie en Sauterne. De schrik sloeg me om het hart, we wonen namelijk aan een behoorlijk grote weg waar 100km/u mag worden gereden. Gelukkig was het zaterdag en nog erg vroeg. Aangezien het nog pikdonker was, ben ik maar begonnen met alle luiken rondom het huis omhoog te doen en overal licht te ontsteken. Buiten zag ik al snel Sauterne met Tommie in haar kielzog rondjes rond het huis spurten. Bij de kippenren kwam Doppie me gelukkig al tegemoet en ging aan mijn voeten rollen. Die kon ik zo weer mee naar binnen nemen. Bij het roepen van Tommie kwamen ook hij en Sauterne me al tegemoet en met een van de kou bibberende Tommie op de arm en Sauterne naast me meerennend kon ik ook die twee weer binnen laten.
Toen nog Yasur. Roepen mocht niet baten en ik had geen idee waar hij ergens uithing. Dus de zaklantaarn maar opgehaald om dieper in de tuin te kunnen zoeken. Bij het aanknippen ervan hoorde ik gekras van nagels op stoeptegels en ja hoor, daar kwam Yasur aangesprint: LAMPJE!! Je moet weten dat hij gek is op het whiskaslampje, zo'n ding waar je een lichtpuntje mee op de vloer werpt waar ze achteraan kunnen rennen. De zaklantaarn was blijkbaar een megalichtpuntje volgens Yasur en toen was het enkel nog een kwestie van de zaklantaarn richting achterdeur schijnen met een dolle Yasur er achteraan en huppa, alles was weer veilig binnen en kon alsnog aan de lekkere hapjes.
Hehe, gelukkig.
Maar ja, toen was ik wakker. Klaarwakker. Naar bed gaan was geen optie meer.
Zou de uil er misschien zitten? Met visioenen van een enorme Oehoe in mijn hoofd sloop ik met de camera door de achterdeur, om het hoekje van het huis en... JA, er zat wat!
Huh? Was dat alles? Zo'n klein vogeltje? Niet veel meer dan 20 centimeter hoog schat ik. Maar ja, dit was hem dan toch dus snel de flitser aangezet en tadaa:
dit is dan 'onze' uil:
Zo'n klein beestje en dan zulke grote braakballen, die zal het daar niet makkelijk mee hebben zou je zeggen. Hij was behoorlijk chagrijnig dat ik hem stoorde en met een piiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiieet prprprpr vloog hij naar bomen aan de overkant van het kanaal. Volgens de natuurgids uit onze boekenkast is het een steenuil.
[klik hier voor de hele reeks]
Voor de rest: het schuurtje staat weer op z'n plek (dankzij de berekracht van de vorige bewoner van dit huis), de kerstboom staat maar de beeldjes in de stal liggen doorgaans (als gevolg van overenthousiaste katten die zo'n huisje ook wel leuk vinden om in te liggen) en er is al een bal gesneuveld en 1 snoer lampjes doorgebeten. Beiden het gevolg van de puberteit van ene Tommie.
Maar als ze slapen zijn ze allemaal heel erg lief...
(Sauterne)
Reacties
liefs
Een mannetje, om precies te zijn.
Die vervaardigen ook braakballen.
Bedankt voor de opheldering!
Een uil zit recht. Een vogel schuin.
Het ziet er naar uit dat dit valkje jullie tuin als vaste standplaats heeft. Dat zal dan weinig zangvogeltjes geven. En ook weinig moesjes voor de poesjes.
Maar mocht je ooit nog eens een Oehoe treffen (groot, 75 cm. rechtop zittend, en roept "oehoe".....(geen prrrrrrttt) houdt ik mij aanbevolen dat te vernemen als zijnde vrijwilligster Oehoebescherming.
Henriette
Juist het feit dat 'onze' jongen (dat is het volgens mij want hij heeft een roodachtige kleur als je hem in het echt ziet) in zitstand zat, heeft mij om de tuin doen leiden. Torenvalken, die zijn niet bepaald schaars en vliegend heb ik er natuurlijk een hoop gezien. Dat ziet er dan toch heel anders uit, nog weer veel kleiner trouwens al is dit exemplaar ook niet echt supergroot.
Mezen en moezen zat hier, dus voorlopig is deze valk niet uitgehongerd. Hij communiceert met een andere pieieiep aan de overkant van het kanaal. Misschien jonge valkjes deze zomer?
Net als Petra ben ik blij met een kool- of pimpelmeesje.
Daar hangen trouwens mezenbolletjes voor aan het balkon en raadt eens wie er ook komt eten??
Een spitsmuisje! Tenminste, ik denk dat, omdat 'ie een spits bekkie heeft. (En heeeeeeele grote oren trouwens!)
De katten zitten 1e rang voor het raam en worden niet goed......;)
Ik ben blij dat ze bij mijn niet naar buiten kunnen, zou ook doodsangsen uitstaan! Gelukkig is het spul heelhuids binnen gekomen!
Wat zullen jullie goed tot rust komen, thuis.