Vaarwel Yasur...

 

Nooit meer die poot die mijn zakdoekjes van mijn neus weg haalt,
Nooit meer die poot die mijn hand met glas naar zich toe trekt,
Nooit meer die lange kriebelende snorharen in mijn neus als ik wil slapen.

Ga maar naar over de regenboogbrug Yasur, ik weet zeker dat Rob daar al op je staat te wachten. 

Zodat je weer lekker over zijn linkerarm op schoot kan hangen, samen luisterend naar muziek en gelukkig zijn, zonder zorgen en pijn.

Ik hou van je Yasur...