Miauw, miauw, miauw

Dat hoorde ik toen ik gister in het begin van de avond terug kwam van een wandeling met de hond. Sauterne, maar waar zat ze nou dan toch te mauwen, achter welk raam? Terwijl ik mijn oor te luisteren legde aan het rolluik dat al voor het badkamerraam was gezakt, hoorde ik haar toch duidelijk boven me mauwen. Toen ik opkeek zag ik een blauwzilver koppie over de dakrand naar beneden kijken en roepen om aandacht. Shit, Sauterne op het dak!

Snel naar de garage gehaast om het huishoudtrapje te halen, en toen ik daarmee aan kwam zetten bleek al snel dat het niet beperkt was bij Sauterne: Tommie schoof ergens midden over het dak en Doppie zat helemaal bovenop de nok van het dak. En het dakraam stond een eindje open, hoe dom! Nadat we Horst bij ons achter de pc hadden gehad, waren we vergeten het raam weer dicht te doen toen de deur van de computerkamer weer open mocht.

Sauterne was al snel uit de dakgoot getild, en Tommie kwam na 1 keer roepen met krassende nagels over de dakpannen voorzichtig naar beneden afdalen.

Maar toen Doppie nog...

Doppie op de nok van het dak!

Onze held op sokken zat van angst te hijgen op de top van het dak.

Doppie op de nok van het dak, hijgend van angst

Daar was grover geschut bij nodig, dus hop, de ladder gehaald. Ik dacht wel even tegen de dakpannen op te klimmen.

met de ladder proberen langs het dak omhoog te komen

Nou, niet dus. De dakhelling lijkt van beneden af gezien dan gering, maar als je eenmaal boven aan zo'n ladder staat dan ziet het er ineens heel anders uit. Ik kreeg geen grip met mijn schoenen op het dak. Na een uur wachten en het erbarmelijke geschreeuw van Doppie aangehoord te hebben, moest er wat anders worden bedacht. De ladder op z'n maximum uitschuiven en dan via de voorzijde van de gevel omhoog.
Die poging mislukte ook, de ladder bleek te kort en ik kwam niet verder dan met mijn kop onder de overkapping van het dak, met Doppie steeds harder gillend boven me.

Poging drie: weer terug naar de lage kant van het dak een kort stukje ladder dat de vorige bewoners hadden laten liggen naar boven schuiven over de dakpannen tot naast het dakraam. Toen door het dakraam de ladder verder omhoog getrokken zodat hij op het kozijn van het dakraam rustte.
Vervolgens via een stellage in de computerkamer uit het raam geklommen (ik weet achteraf niet meer hoe ik dat voor elkaar heb gekregen) en heeeel voorzichtig plat op mijn buik over de ladder omhoog geschoven.
Bij het laatste treedje kon ik net zover reiken dat ik tot aan de nok van het dak kon komen en JA, daar had ik Doppie die gelijk zijn voorpootjes om mijn nek sloeg en begon te spinnen. Met veel moeite heb ik mezelf zo met hem sleurend met zijn rug over de dakpannen stukje voor stukje weer naar beneden gekregen en door het raam naar binnen kunnen 'gooien'.
Wat was ik opgelucht!!

Tien minuten later zat onze brokkenpiloot van zijn schoteltje Applaws te genieten of er nooit wat gebeurd was, terwijl ik bibberend van stress en inspanning onder de schaafwonden en blauwe plekken toe stond te kijken.

Doppie smult na zijn avontuur op het dak


Eind goed, al goed...

Reacties

Anoniem zei…
Wow, Marie-Angelique, wat een avontuur!

Een tip voor een volgende keer: verwijder om en om naar boven een dakpan (die kun je zo uit elkaar schuiven), dan heb je houvast voor je voeten. Als het ware een 'trap', want onder de pannen liggen latten.

Later kun je de pannen weer op hun plek leggen.

Ik vind je wel vreselijk dapper hoor! En ik begrijp ook goed dat je Doppie niet wilde laten zitten daar boven op dat dak.

Marlies
Hoi Marlies,

Dat heb ik dus geprobeerd, maar die pannen liggen muurvast. Misschien had ik aan de zijkant moeten beginnen en eerst de zijvorsten verwijderen om wat ruimte om te wrikken te krijgen.

Hoe dan ook, ik hoop dit niet nog een keer aan de hand te krijgen!!
Anoniem zei…
Pffft, wat een adembenemend avontuur!
Arme Doppie, maar wel heel lief dat hij je zo verwelkomde en niet in blinde paniek je een oog uitsloeg!

Even genoeg van open ramen, denk ik zo.
Anoniem zei…
Maar waar is de foto van Marie-Angelique op het dak :-)
Anoniem zei…
Jeetje wat een avontuur, maar had zelf ook een bakje voer gepakt:-)
Anoniem zei…
Marie-A, ben blij dat je het zonder kleerscheuren ervan af hebt gebracht en idd wat lief van Doppie om zijn pootjes om je heen te slaan...friends forever he :-)

Populaire posts van deze blog

We verwachten kittens!

Alfrodull's Moby gecastreerd