ballen

Het wordt zeker voor de oudste kittens tijd om eens wat anders te zien dan de kittenbak. We hebben er een uitloop aan de kast gebouwd waar ze de beschikking hebben over een kattenbakje (niet nodig vinden ze, her en der liggen al keuteltjes want er wordt sinds een paar dagen van het vastvoer gesnoept), een waterbak en een gatenkaaspunt die ze van hun papa Dopey hebben gekregen. Ook de kinderen van Mijntje genieten daarvan mee, vooral Miss-ke, het zwart-witte poesje dat echt de voortrekster van dat nest is.

Maar dat was niet genoeg hoor, vandaag is het hele spul uitgebroken. En dat wat achterbleef (Spijker, Tommie en de tabbyvrouw) is meegenomen door Mug. Zelfs die luie zwarte donder heeft de kuierlatten genomen en zijn plek in de kast verruild tegen eentje onder het bed.

Omdat we het er in de eerste instantie niet mee eens waren dat alles maar gewoon rondwandelde, pakten we een kitten op. Snorre was de eerste die voor handen was.

HHHHHUUUUUUUUUUUUHHH!!!!!

'Tering' zou Rob waarschijnlijk hebben gezegd, maar ik (Marie-A.) was het die de eer had om te ontdekken wat er aan de hand was. De ballen waren weg, Snorre heeft geen ballen!

Oh wat nu. Gelijk een echtelijke ruzie natuurlijk. Geen verwijten dat ik (Marie-A.) een verkeerd geslacht had vastgesteld maar wel een hoogoplopende discussie.
Die ging ongeveer zo (schuingedrukt is Rob):

Snorre blijft!

     Nee, 6 katten is het uiterste, hebben we afgesproken.

Maar Snorre is prachtig, ze is onze droom

    Ja, dat is ze, maar we hebben afgesproken dat we nu geen katten meer aanhouden.

Maar vind je haar dan ook niet prachtig?

    Ja het is een plaatje.

Dus...

    Nee, we hadden hier een afspraak over.

Oh toe...

    Nee

Ja maar...

    NEE! Plaats nou maar een bericht op je weblog dat Snorre geen kater is maar een poes.

[zo gezegd, zo gedaan... en dit volgde:]

[hihi het moet gewoon zo zijn dat Snorre bij ons blijft!]