Aardappelen

Het is weer zover: de aardappel komt van het veld.
Tractoren met houten aanhangers die op hun luchtbanden na zo uit de 19de eeuw lijken te komen rijden hier af en aan; het is een aardappelrijk gebied.

Gisteravond toen ik de hond uitliet vond ik in de bocht van het weggetje langs ons huis behoorlijk wat aardappels. Zonde om te laten liggen natuurlijk, wat het land gegeven heeft moet je waarderen! Dus heb ik een krappe 7 kilo geraapt en in mijn veiligheidshesje (ja het is een XXL) verzameld.

Vanochtend liet ik de hond weer uit, en kwam een oude man met een stok en een plastic tasje tegen. Hij liep tevergeefs de berm af te zoeken naar aardappels...
Ik kreeg me daar toch een schuldgevoel!
Misschien is hij heel arm en kan hij geen aardappels betalen. Of hij is door zijn vrouw erop uitgestuurd omdat ze geen aardappels meer hebben, en het is immers Tag der Deutschen Einheit dus er zijn geen winkels open. En dat terwijl er bij ons in de hal een grote doos staat met aardappels die we dit weekend niet eens zullen eten...

Reacties

Petra zei…
Een schuldgevoel is allemaal nodig als die oude man er hongerig uit zag. Hij was blijkbaar nog fit genoeg om aardappels te gaan zoeken, of zou dat door de honger zijn gekomen ;-)
Haha door de honger gedreven ja, maar dan wel met de auto van bocht naar bocht gereden dus die brandstof kon er nog wel vanaf.

Ik gok er op dat hij vrijdag vergeten is aardappels te halen en zijn vrouw hem zwaar achter de broek zat!
Puck zei…
hahaha, die jeugd van tegenwoordig!! Je was hem gewoon voor!

Ik had mss wel gevraagd: zoekt u wat, bent u wat verloren, maar dan in het Duits ...........

Geniet jij maar lekker van die piepers, volgende week mag hij weer!

Populaire posts van deze blog

We verwachten kittens!

Alfrodull's Moby gecastreerd